stronnant
| Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
|---|---|---|
| stronnant | sitronnant | estronnant |
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « stronner » avou l’ cawete « -ant ».
Pårticipe prezintrece
[candjî]stronnant (nén candjåve)
- pårticipe prezintrece do viebe « stronner ».
- Ti n’ såreus criyî e stronnant.
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | s(i)tronnant | s(i)tronnants |
| femrin padrî | s(i)tronnante | s(i)tronnantes |
| femrin padvant | s(i)tronnante | s(i)tronnantès |
stronnant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' a on gosse ki stronne, tot djåzant d' èn amagnî.
- Il a magnî ene sacwè di stronnant — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- stronlant, stronlante : E1
- stronnant, stronnante : E1
- s(i)tron.nant : C13
E rfondou walon :
- s(i)tronnant, s(i)tronnante u (e)stronnant, (e)stronnante : R10 (lére)
Ratournaedjes
[candjî]F. astringent, âpre.