tchèteûte
Walon (sistinme Feller)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Loukîz a : « tchetoere »; avou on ridaedje R/T (dizo assaetchance di « teût ») (etimolodjeye nén acertinêye)
Prononçaedje[candjî]
- AFE : /t͡ʃɛ.ˈtøːt/
Sustantif[candjî]
tchèteûte femrin
- tchetoere.
- — I n’ fât nin qu’ les wèzins vèyèsse di qué bwès qu’ nos nos tchâfans, pace qui les mâlès atotes vont aroufler come des mohes-a-lâme foû d’ine tchèteûte — Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), C'èst l' fièsse!, p.292.
Sipårdaedje do mot[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- tchèteûte : E1