tchivå-godén
| Plinne cogne (råle) | Spotcheye cogne |
| tchivå-godén /ʧi.'vɔː.gɔ.'dẽ/ |
tchvå-godén /ʧfɔː.gɔ.'dẽ/ |
Etimolodjeye
[candjî]Spotchî aplacaedje di : «tchivå» + «å» + «godén» (lådje cotrê)
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| tchivå-godén | tchivå-godéns |
tchivå-godén omrin
- (foclore) tchivå d' cwårton porté pa èn ome ki parexhe end esse li cavalî.
- Les eployîs del måjhone, veyant l' afwaire å clair, rimontît e leus tchambes såf portant ene djonne feye et dedja on vî ome k' esteut aspoyî disconte on tchivå-godén ki pindéve å meur.— Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.16 (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) onk k' on lyi fwait fé totes les olivetes.
- Totaleure, on m' pudrè po on tchvå-godén — Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
- Dji so nåjhi d' esse li tchvå-godén d' tertos — Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]onk k' on lyi fwait fé ses corwêyes
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- tchivå-godén / tchvå-godén : R10 (lére)
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.