Aller au contenu

teroûle

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « tere » avou l’ cawete « -oûle ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
teroûle teroûles

teroûle femrin

  1. (mot d’ houyeu) tere å tcherbon k’ on trouve ådzeu d’ ene houyire.
  2. pitit fén tcherbon vinant di cisse coûtche la, k’ on vindeut bonmartchî pask’ i broûléve målåjheymint, et leyî toplin des craheas.
    • Del teroûle, c’ est bon po-z etertini l’ feu ; on n’ såreut fé ene blamêye avou ça. Motlî Haust sol houyreye (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • On fjheut des bougnets avou del teroûle et d’ l’ årzeye. Motî d’ Cerfontinne (fråze rifondowe).
    • Cwand nos distcherdjéns on wagon d’ teroûle, dj’ esteu tote noere, mins on s’ plaijheut bén mågré ça. — Denise Delbart, Novèles dès Walons Scrîjeûs d’après l’ BanBwès,  5, 1983, p. 2 (fråze rifondowe et rarindjeye).

Sinonimeye

[candjî]
pitit fén tcherbon

Dizotrins mots

[candjî]
teroûle frexheye, vindowe a longous bokets
teroûle aplakêye avou d’ l’ årzeye

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O104, R13

Ratournaedjes

[candjî]
tere al hoye
  • Francès : terre charbonneuse (nén ratournåve direk e francès)
pitit fén tcherbon