Aller au contenu

timusse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Calcaedje do latén « thymus » (lomaedje sincieus), lu-minme do tayon-bodje latén « thymum » (minme sinse).

Sustantif

[candjî]

timusse omrin todi singulî

  1. plante såçrece sovint plantêye e corti, ki l’ sincieus no, c’ est : Thymus vulgaris.
    • Les moxhes al låme sucèt l' timusse.
    • Les coujhnires si siervèt d' timusse po-z assåçner les tchårs et les pexhons Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Li bouyon discovrou sitåre ene boune odeur avå l' plaece, avou les clås d' clawson, les foyes di lawri, et on ptit coxhea d' timusse k' on-z a metou dvins Dieudonné Salme (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]
Ratournaedjes
[candjî]
plante såçrece

Etimolodjeye 2

[candjî]

Tayon-bodje latén « thymus » lu-minme do bodje vî grek « θύμος » (thýmos) (minme sinse).

Sustantif

[candjî]

timusse omrin

  1. (antomeye) organe avou des blankès globules, metou a l' intrêye del cadje coistrece.
    • Les viyès djins ni s' metnut nén rade cwite des maladeyes, pask' i n' ont pupont d' timusse.
Dizotrins mots
[candjî]

coisse di vea (timusse do vea siervou come amagnî)

Ratournaedjes
[candjî]
glande metowe padzo les coisses des djonnès biesses ås tetes