Aller au contenu

waeyén

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje vî francike * « waida » (waide, four), racuzinåve avou l’ vî francès « gaïm ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
waeyén waeyéns

waeyén omrin

  1. yebe dedja fåtcheye å fenåmoes, ki crexhe pol deujhinme côp, po esse rifåtcheye a l’ erî-såjhon.
    • A, waeyén des beas djoûs, dji sins pielter deus låmes
      Plintes di miråcoleye tot loucant nos djårdéns Louis Lagauche, "L' inmant", Esté del Sint-Mårtin, (1947), p. 90 (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse) måva toubak.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
deujhinme four

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike waeyén so Wikipedia