Aller au contenu

çansler

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « çanse » raptitixhante cawete di viebe -ler, (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1920).

Sustantif

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) çansele / çanslêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) çanslez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) çanslans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) çanselnut / çanslêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) çanselrè / çanslêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) çansléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) çansele / çanslêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) çanslé

çansler

  1. (v. sins coplemint) payî.
    • Ci n' est nén l' tot d' atchter, i fåt çansler.
  2. (viebe å coplemint) trover des cwårs po; ecwårler. rl a: ecwårler, riçansler.
    • Fåt trover des aspoyeus ki çanselrént l' pordjet.

Parintaedje

[candjî]

çanslaedje, çanslåve, çansleu

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

F. financer.