çoucial
Apparence
çoucial | çouchal |
çoucial | çouci |
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje di : « çou » + « cial »
Nén definixhant prono
[candjî]çoucial neute
- replaece ene sacwè k' est tot près, ene idêye k' on vént d' dire ou k' on va dire totasteure.
- Colas reye del betchete des dints tot comprindant çoucial : li gåre sait.... dji sai ki l' gåre sait.... et l' gåre sait k' dji sai... wayaway ! — Serge Fontaine (fråze rifondowe).
- Mins dvant, come i fåt k’ les efants åyexhe l’ air di dézespecter leus parints, i n’ fåt måy ki Kinåve ki Louwis a heré s’ narene divins tot çoucial, savoz ! — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.95 (fråze rifondowe).
- Dji lyi direu çoucial : « Oh ! Twè ki véns naivyî
Inte nos belès campagnes, nos gonyires, nos viyaedjes,
Louke ; adon ti m' dirès si s' trouve pus bea voyaedje ! » — Louis Lagauche, "L' inmant", Po Nameûr, (1947), p. 139 (fråze rifondowe). - Prind co çoucial ! Awè fré, magne saiss ! — Paul-Henri Thomsin, ratournant e walon Walon’rèye, tére di lédjindes, 1998, p. 12 (fråze rifondowe).