aclever
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe « lever » avou l’ dobe betchete « ac- » des viebes.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ak.lɛ.ve/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ac·le·ver
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | acleve |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | aclevez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | aclevans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | aclevnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | aclevrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | aclevéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | acleve |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | aclevé |
| Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
aclever
- (viebe å coplemint) tini (ene biesse di cinse, di måjhon).
- (viebe å coplemint) fé crexhe (èn efant).
- C' est des pôvès djins k' ont bén do må d' aclever leu niyêye — D.T.W.
- End acleve kî vout, des efants ! — D.T.W.
- Kimint, sins leye, aclevreut on l' niyêye?— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 110, "Ås vîs djônês" (fråze rifondowe).
- Poes-d'-Tchene avizéve èn ome ki vikéve so blancs poes. Lu k' aveut stî aclevé so pås so fotches, n' åreut polou ôtmint ki d' esse cråwé et dmani come li plante ki lanwixh— Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.139; "Peûs-d'-Tchène" (fråze rifondowe).
- ((viebe å prono) :
Loukîz a : « s’ aclever ».)
Parintaedje[candjî]
- aclevé (bén aclevé, binaclevé; målaclevé)
- aclevaedje, acleveu, aclevant
- aclevåve (noûmot)
- raclever
Sinonimeye[candjî]
Mots vijhéns[candjî]
Dizotrins mots[candjî]
Sipårdaedje do mot[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes[candjî]
tini des biesses
