dure
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Tayon-bodje latén « ducere » (moenner, kidure), racuzinave avou li vî francès duire.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dyʀ/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe[candjî]
Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | dû |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | dujhoz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | dujhans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | dujhnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | durè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | dujheu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | dujhe |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | dût |
Ôtes codjowaedjes | come cure |
dure (v. sins djin) (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « a »)
- convni.
- Nos frans martchî insi, si ça vs dût.
- Vos n’ estoz pus èn efant ; vos dvoz sepi si l’ crapåde vos dût ; on n’ si va nén spozer insi al viss al vass ; i s’ fåt cnoxhe, k’ on s’ hante divant çoula — Dieudonné Salme, Li houlo, p. 248-249 (fråze rifondowe).
- — Vos hantez avou on djonne ome qui n’ vis dût gote èt qu’ dji n’ vous nin. Il a ’ne mâle goviène. Si r’noumêye di rabateû d’ oûhês ni m’ lêt nin pâhûle èt dji tûse lon tot vèyant l’ préh’nîre qui Frigabiawe vint d’aband’ner!— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Frisgabiawe.
- Nos vîs parints,
Tot foû des dints,
Cwand on mandaye n' elzî dujheut nén,
Breyént-st a l' ome:
« Taiss tu ! Cûte peme !
Et s' lai-m' e påye ou tu n' vicrès pus dmwin ! »— Émile Wiket, "Fruzions d' cour" (fråze rifondowe).
Parintaedje[candjî]
Pwaire minimom[candjî]
Ratournaedjes[candjî]
Francès[candjî]
Addjectif[candjî]
singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | dur | durs |
femrin | dure | dures |
dure omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- femrin singulî di : « dur » (deure).