fårdea

Walon (Rifondou)[candjî]

Bodje « فردة » (balot) avou l’ cawete « -ea » pal voye do vî lingaedje d’ oyi « fardel ».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /fɒːʀ.dɛː/ /fɑːʀ.dɛː/ /fɔːʀ.dɛː/ /fɔːʀ.dja/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å) (betchfessî ea)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fɔːʀ.dja/
Ricepeures : får·dea

singulî	pluriyal
fårdea	fårdeas

fårdea omrin

pezante tchedje k' on doet poirter avou bråmint des poennes.
- D’on condan-né qu’drènéve dizo l’fårdê di s’creû…
  Jésus n’èsteût pus à rik’nohe…
  — Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 98.
(imådjreçmint) peneuze sacwè k' on doet sopoirter.
- Pocwè nd a t i tant ki n' ont
  Polou hertchî sol levêye
  Li fårdea del destinêye
  Etchinné a leu talon?— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Mins poqwè" (fråze rifondowe).
- Po toplin des ôtes, awè dai,
  Ene téle niyêye sereut-st ene tchedje;
  Nos cmeres, asteure, n' ont pus l' coraedje
  Di s' ehaler d' on té fårdea— Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.148; "Madame groubiote" (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

fårdea