Aller au contenu

breyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « brucus » (brouwire) (come dedja la dins l’ vî francès « bruhier »).

Prononçaedje

[candjî]

(breyî & brouyî)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
breyî breyîs

breyî omrin

  1. (oujhea) grand oujhea proylî, li pus corant en Walonreye, ki l’ sincieus no, c’ est : Buteo buteo.
    • Li breyî nos a co hapé ene poye. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Ci n’ est nén on moxhet, c’ est on breyî. Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • C’ est on breyî k’ a prins nosse pus bele poye. Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • Dj’ a veyou on breyî s’ elever avou ene poye dins ses grifions.
    • On breyî ki rintreut a rivté li ptite gade avou ses penas; elle a tressiné. — CTie, Èl Bourdon, l° 745 (avri 2022) p. 18 (fråze rifondowe).
  2. biesse ome (paski l’ breyî ni s’ lait nén aclever pol fåkinreye).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : S0, E165, O81, R13

Ratournaedjes

[candjî]
oujhea d’ proye ki candje sovint d’ ploumaedje

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike breyî so Wikipedia.