Aller au contenu

capon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « capon », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
capon capons

capon omrin

  1. (djonne) ome ki n' fwait nou bon toû.
    • Èn vos fiyîz nén a ces gayårds la : c' est des capons, il ont tos les vices Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • On-z a bea dire, veyoz vs, mins l' vwès do ptit capon
      Ki potche la drî ses vedjes, meta del powezeye
      E l' åme do bråve ovrî, come e l' åme des usteyes,
      Po fé l' glwere di nosse Lidje tot lyi dinant des djowions
      Louis Lagauche, "L' inmant", L' årmurî, (1947), p. 93 (fråze rifondowe).
  2. djonne ome.
    • I pinse : « A, l’ capon k’ est djoyeus !
      A ! Si dj’ n’ aveu nén mes anêyes,
      Et m’ blanke tignasse et m’ vî caisson,
      Dji såyreu d’ candjî m’ destinêye,
      Et dj’ shureu li ptit polisson! »Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
    • Po l’ amour motoit d’ on capon,
      Ele s’ årént touwé, gn a nou risseJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.36, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe).
    • L' ome ås poûssires esteut i a l' awaite padrî ene håye ? (...) Todi nd est i ki nosse capon touma-st edoirmou d' on plin côp Jean-Denys Boussart (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
capon