Aller au contenu

civire

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « civire », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
civire civires

civire femrin

  1. (mot des cinsîs) (vî mot) bancåd.
  2. minme emantcheure po poirter les moirts.
    • Dji so mwért, i n'y-a wêre à dîre...
      I m' fât rèpwèrter so 'ne civîre
      — Lambert de Hollogne (divant 1656).
    • Djel shuva sins rén dire,
      Poirtant l’ meube di blanc bwès, so ene rapîçtêye
      Et ns savnîs dem-de-dem al dimeure del pôve djinJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.25, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

(po poirter les moirts)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
po poirter les moirts