dåre-tu-dsu

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Sustantivaedje di : «dåre» + «tu» + «dsu»

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /dɔːʀ.ty.tsy/
• Ricepeures : dåre-·tu-·dsu

Sustantif

singulî	pluriyal
dåre-tu-dsu

dåre-tu-dsu omrin (nén candjåve)

1. amagnî k' on n' vout nén dire cwè, po responde a ene sakî ki vs endè dmande les pondants eyet les djondants, k' i magne eyet s' taire.
   • C' est cwè, ô, ces ptits tchinisses la e mitan del payella ? - C' est des dåre-tu-dsu.

Sustantif

wewès

Addjectif

dåre-tu-dsu omrin et femrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no) (nén candjåve)

1. fwaite di totes sôres d' ingredyints, tot cåzant d' èn amagnî.
   • A onze eures, li bouyon ou del sope dåre-tu-dsu. — André Quevrain (fråze rifondowe).

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.