décin

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « decens » (minme sinse), pal voye do francès « décent ».

Prononçaedje[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin décin décins
femrin padrî décinne décinnes
femrin padvant décinne décinnès

décin omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no) (pacô d' après l’ sinse)

  1. ki va sorlon les regues di boune kidujhance.
    • On djesse ki n' est nén décin Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Mins l' feme ni fourit nén continne :
      On betch, c' est bon cwand on-z est deus !
      Divant l' monde, i fåt esse decinne Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 105, "Lu riselet" (fråze rifondowe).

Ratourneures[candjî]

  1. fé l’ décinne
  2. abit décin, meteure decinne

Parintaedje[candjî]

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

décin