Aller au contenu

difåte

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
difåte dfåte

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « fåte » avou l’ betchete « di- ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
difåte difåtes

difåte femrin

  1. mancmint a ene rîle, a on dvwêr, måle keure.
    • C’ est Colin Roudin s’ difåte.
    • Li bèsogne, djè l' a todi vèyu èvi. Nin di m' difaute, s'oz. Chantal Denis, Quî ç' qu'a touwé J.F.K.?.
  2. fé des dfåtes ou esse è dfåte: ni nén aveur des cwårs assez po fé balance avou les dispinses.
    • Ene soce ki finit tot fjhant des dfåtes.
    • Dji so-st e dfåte cisse samwinne.
Sinonimeye
[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
mancmint
manke di cwårs