distchedje
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Svierba do viebe « distcherdjî »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dis.ˈt͡ʃɛt͡ʃ/ /dys.ˈt͡ʃɛːt͡ʃ/ /d(i.)ˈhɛt͡ʃ/ /d(y.)ˈhɛt͡ʃ/ /d(i.)ˈhjɛt͡ʃ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dis.ˈt͡ʃɛt͡ʃ/
- Ricepeures : dis·tchedje
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
distchedje | distchedjes |
distchedje femrin
- distcherdjaedje.
- dihale.
- «Ké distchedje !» pinsèt i les sudjets di Flipe di Bourgogne a s' moirt — Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére (fråze rifondowe).
- plaece k' on hene les mannestés.
- ricnoxhance so papî k' on n' atacrè nén onk k' est d' handele avou vos.
- waeraxhe låtchaedje.
- Li veye n’ est por mi k’ on lénçoû,
Si fén, ene distchedje po mes djambes,
Dji m’ dis, dvant les spiyons di m’ coir,
« Li meyeuse båjhe, c’ est l’ cisse del Moirt ! » — BSLW, t.43, p. 121, “Lu mèyeû båhe” (fråze rifondowe).
- Li veye n’ est por mi k’ on lénçoû,
Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]distcherdjaedje Loukîz a : distcherdjaedje
- Francès : déchargement (fr)
plaece k' on hene les mannestés Loukîz a : distcheyaedje
waeraxhe låtchaedje
- Francès : décharge (fr), relâchement (fr) brusque