Aller au contenu

distchedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « distcherdjî »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
distchedje distchedjes

distchedje femrin

  1. distcherdjaedje.
  2. dihale.
  3. plaece k' on hene les mannestés.
  4. ricnoxhance so papî k' on n' atacrè nén onk k' est d' handele avou vos.
  5. waeraxhe låtchaedje.
    • Li veye n’ est por mi k’ on lénçoû,
      Si fén, ene distchedje po mes djambes,
      Dji m’ dis, dvant les spiyons di m’ coir,
      « Li meyeuse båjhe, c’ est l’ cisse del Moirt ! » — BSLW, t.43, p. 121, “Lu mèyeû båhe” (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
distcherdjaedje Loukîz a : distcherdjaedje
dihale Loukîz a : dihale
plaece k' on hene les mannestés Loukîz a : distcheyaedje
ricnoxhance so papî
waeraxhe låtchaedje