Aller au contenu

fayene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « fagina » (do faw); çou ki dene on mot, avou l’ cawete « -ene ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
fayene fayenes

fayene omrin / femrin

  1. (frut) frut del hesse.
    • On fjheut co d' l' ôle di fayene al guere di 14.
    • Åreuss creyou ki çt ahan la, ås pemes, ås fayenes a rdaye, To råvelreus ces fruts la Come les mangues et les papayes ? Lucyin Mahin.
    • C' esteut on molén po broyî les fayenes
    • Dji n' a nén veyou li cawe d' on rnåd ni l' muzea d' on skiron, ni li screne d' ene sori, portant k' i nd a tant ciste anêye ci a cåze del fayene a schafyî. Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

faynî

Ortografeyes

[candjî]

Loukîz a : R10 }}


Ratournaedjes

[candjî]

F. faîne.