forpougnî
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « pougnî » avou l’ betchete « for- » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fɔʀ.pu.ˈɲiː/
- Ricepeures : for·pou·gnî
Viebe
[candjî]forpougnî (viebe å prono) (2inme troke) (codjowaedje)
- si tomper eyet prinde ene trop grosse pougnêye d’ ene sacwè.
- Li vindeu d’ bouboune s’ a forpougnî, dj’ aveu dmandé 250 grames ey i m’ end a dné 300.
- si fé do må a s’ pougnet.
- fé, ovrer trop d' on côp.
- Li martchand ni s' a nén forpougnî. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- C’ est vraiy ki l’ ci k’ est måsegnî
A bén åjhey di s’ forpougnî. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.123, “Les Shabots dè l’Bottresse” (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]- i n’ pout må di s’ forpougnî : çou k’ on dit d’ ene djin près d’ ses liårds.
Sinonimeye
[candjî]- si forziguer
Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]- forpougnî : E203 (lére)
- sforpougni : E178 (avou aplacaedje do prono)
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]si fé do må a s’ pougnet
- Francès : se fouler le poignet
{{ratour|fé, ovrer di trop | fr = se surmener (fr)