fôme-eclôse
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje tîxhon addjectif + no (avou loyeure) di : "fôme" + "eclose"
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /fuːm‿ ɛ.klɔːs/ /fɔːm‿ ɛ.klɔːs/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fɔːm‿ ɛ.klɔːs/
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | fôme-eclôse | fôme-eclôses |
femrin | fôme-eclôse | fômes-eclôses |
fôme-eclôse omrin
- sôre d' efonçaedje dins on meur po-z î mete on lét.
- Li djoû k' nos strindans ene veye, les djins fjhèt leus påtnosses
L' ôr divins les ridants, les femes el fôme-eclôse — TBMDtch (fråze rifondowe). - Li tchambe do savtî, å fond èn ouxh, a costé di l' ouxh ene fôme-eclose avou des gordenes a cwåreas blancs et rodjes— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, « Li savtî », 77-143 (fråze rifondowe).
- C’ est l’ tchambe la wice ki dj’ veya l’ djoû,
Li fôme-eclôse et ses gordenes— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.27, “Vîle air” (fråze rifondowe). - Li r’glatihante powésêye èbèlihév’ di ses éles d’ôr li houlêye tâve, li foûme èclôse, li scrif’tôr, ki gârnihît s’ tchambe — Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "L' aloumire", 1921, p. 48.
- Les dispiertés moxhons si froûleus les ôtes djoûs,
Schoyît bén vite leus plomes ; et, tot stitchant l' tiesse foû
Des tchabotes, la k' avént leus ptitès fômes-eclôses;
I fjhît tchiripe di djoye come ås beas moes des rozes!
— Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 53 (fråze rifondowe).
- Li djoû k' nos strindans ene veye, les djins fjhèt leus påtnosses
- (pa stindaedje do sinse) tolminme sore d' efonçaedje dins on meur.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
-
Sins 1
-
Sins 1
-
Sins 2
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]- cloze foûme : E212 (lére)
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :