goviene
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Svierba do viebe « govierner »
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɡɔ.ˈvjɛn/ /ɡu.ˈvjɛn/ /ɡu.ˈvɛʀn/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɡɔ.ˈvjɛn/
- Ricepeures : go·viene
Sustantif[candjî]
singulî | pluriyal |
---|---|
goviene | govienes |
goviene femrin
- rîles po s' moenner.
- A ciste ådje la, les djonnes d' ouy savèt ddja moenner leu goviene — — Dieudonné Boverie, Li loumire pierdowe (fråze rifondowe). p. 20 (fråze rifondowe).
- manire di s' kidure.
Ratourneures[candjî]
- po vosse goviene / po t' goviene
- a s' goviene
- aveur ene måle goviene : må si kidure
- — Vos hantez avou on djonne ome qui n’ vis dût gote èt qu’ dji n’ vous nin. Il a ’ne mâle goviène. Si r’noumêye di rabateû d’ oûhês ni m’ lêt nin pâhûle èt dji tûse lon tot vèyant l’ préh’nîre qui Frigabiawe vint d’aband’ner!— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Frisgabiawe.
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.