kene
kene
I. [f.n.]
1. seke del feme. rl a: conin, kekene, kinete, kinåd, kinou, mozete, nate, nateure. rl a: kinike. F. con, vulve, vagin, sexe. kene ås gayetes traitaedje d' ene hertcheuse u ene ôte overresse d' ene houyire.
2. binamêye (djinti mot d' atôtchance a ene pitite båshele fråze emocionrece). Dinez mu on betch, èm kene ! Pôve pitite kene, k' elle est fayeye (F. Deprêtre et N. Nopère). Bondjoû, m' kene ! (J. Waslet). rl a: mivêye; rl a: kin. F. chérie. èm pitite kene, èm kene di boure ! èm pitit poyon (a ene båshele, a s' mayon). Franwal: ahåyant po: "mon ange adoré".
3. (cwårdjeu) dame di cour (?).
II. Kene [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Quesne, Quenne, Quène, Quene, Coune.
Disfondowes: kène, kine, cane, coûne.
Etimolodjeye: latén "cunnus" (minme sinse); rl a: conin.
Coinrece Coûtchant walon.
Parintaedje
[candjî]| kinåd
I. [addj. & o.n.]
1. kene (seke del feme). F. con, vulve.
2. coyon (ome ki s' kidût come ene feme). F. pleutre, femmelette.
II. Kinåd [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Quina, Quinard, Quinart, Quinau, Quinaut, Quinaux, Kina, Kinat, Kinna, Kinard, Kinart, Kinnar, Kinnard, Kinnaer, Kinnaert, Conard, Conart, Connart, Conaert, Cona, Counard, Coenart, Coenaerts, Counas.
Sinonimeye
[candjî]Disfondowes: kinaud, kinâd, conaud, conârd, counârd, coûnâd.
Etimolodjeye: bodje "kene", cawete -åd.