Aller au contenu

mafrike

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Ricompôzaedje di «mafwè», kécfeye po n' nén siervi on mot loukî come sacré; çou ki dene on mot (li mot est scrît aplaké, ca l' diterminant francès «ma» n' a nén stî rwalonijhî).

Mot-usteye

[candjî]

mafrike (nén candjåve)

  1. metou al fén d' ene fråze (mins des côps al tiesse u å mitan, inte deus comas), a môde di djhêye oniesse, po mostrer k' on n' pretind nén moirdicusse çou k' on vént d' dire, mins k' on l' croet bén.
    • Asteure, mafrike, i sont les deus,
      Po vni taper ene simpe copinete,
      I shonne ki c' est bén hazårdeus. Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 102, "Çou k' ratchaftént les vîs pénssons" (fråze rifondowe).
    • Cwand nos serans dvins l' grande cofrereye,
      Mafrike, ci n' est pus la k' on reye. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Mi galant" (fråze rifondowe).
    • Ås djonnes maryîs, creyoz-m', mafrike,
      Dji dirè d' bon cour, sins muzike,
      Åyoxhe do bouneur a hopeas! Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.152; "Sins musique" (fråze rifondowe).
    • Si l' cote ni fwait nén l' priyesse, ebén, mafrike li sårot fwait co l' Tiesse di Hoye, paret Jean-Denys Boussart (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

mafwè, mafitche

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Basse Årdene, w. do Levant, w. do Mitan

Ortografeyes

[candjî]
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : mafwè