Aller au contenu

orire

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « ora » (boird) avou l’ cawete « -ire ».

Sustantif

[candjî]

orire femrin

  1. boird d' on bwès.
    • Mins so ç' tins la, gn aveut l' singlé et l' leu k' avént l' tins long, et dmander å spirou d' aler vey so l' orire s' on n' voet nén co ariver li djudje et ses esperts (fåve do dierin leu del Vå).
    • Les deus cavlîs s' ont aresté a l' orire do bwès di Belin, do costé d' Hodrémont Gaston Lucy (fråze rifondowe).
    • Mi, dji m' va voltî pormoenner tot timpe, cwand les djins soctèt co et k' les biesses do bwès, ripaxhowes d' aveur tchampyî tote nute, s' astårdjèt so les orires po ene dierinne bokêye Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
  2. boird d' on viyaedje, d' on payis.
    • Les prijhnîs estént sins fizik et i vnént esprès a l' orire do viyaedje po s' rinde André Dewelle (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
boird d' on bwès
boird d' on teritwere

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Rilomêye do mot

[candjî]

Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke

  1. Nåwinne, a l' orire di l' Årdene: live avou on motlî walon, da Georges Pècheur.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
boird d' on bwès
boird d' on teritwere