Aller au contenu

poize

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « poizer ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
poize poizes

poize femrin

  1. moumint k’ on state a l’ ovraedje, moumint k’ on rprind alinne.
    • Inte le leus prumîs vers et l’ restant, li conferincî frè ene poize. Joseph Kinable, (sourdant a recråxhî) (fråze rifondowe).
  2. termene di ût eures ki les ovrîs fjhèt, ene ekipe après l’ ôte po k’ l’ oujhene toûne tote djoû.
    • Dj’ a todi fwait les troes poizes.

Parintaedje

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]
  • /pwas/ /pwɛs/ : poice (d’ eglijhe di måjhon)
  • /poːs/ :
    • pôze (note di muzike)
    • påsse (di pwin)
    • pôsse (mouvmint do sonk k’ on prind å pougnet)
    • pôce (o.n., gros doet)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
moumint k’ on rprind alene