poizêye
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « poize » avou l’ cawete « -êye ».
Sustantif
[candjî]poizêye femrin
- moumint k’ on state a l’ ovraedje.
- Li pretcheu a fwait puzieurès poizêyes divins s' siermon — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Fijhans ene pitite poizêye — Motî Stasse (fråze rifondowe).
- Mins ci n' est k' ene poizêye,
Vite i ratacront— Henri Simon, "Å bourlå" (1883) (fråze rifondowe).
- termene k’ on boute sins djoker (tchaeke trope d' ovrîs a ene eure diferinne do djoû u del nute).
- L’ ôte houyeu racontéve k’ aveut todi pus målåjhey do tni l’ côp tote ene poizêye sins haetchî on côp so s’ pupe — Richard Joelants (fråze rifondowe).
- (rilidjon crustinne) sounaedje po on moirt.
- Schoûte cial : mi vouss rinde bén contin ?
Dimeure co la bén des anêyes,
Dimeure-z î po bouter m’ poizêye
Et loukî passer mi etermint,
Bråve viye måjhone do bon vî tins !
- Schoûte cial : mi vouss rinde bén contin ?
Ratourneures
[candjî]- fé poizêye s' arester po rprinde di l' exhowe
- A m'plankèt Tchåles Steenebruggen, li bon walon qui sét djîstrer èt fé pwèsêye manîre dè fé frudjî nos frêrèyes, tot-z-adjinçnant leûs meûrs so dès poûhants fond'mints…— Jean Lejeune di Djoupeye, Avå triches et bwès.
Sinonimeye
[candjî]- (moumint k' on state a l' ovraedje) : prandjire, ahote
- (sounaedje po on moirt) : transes
- (fé poizêye) : fé ahote, si discandjî, prandjler
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13