Aller au contenu

puyeu

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Puyeus.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «  » avou l’ cawete « -eu » (des sustantifs fwaits so des nos).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin puyeu puyeus
femrin puyeuse puyeuses

puyeu omrin

  1. onk k' a des pûs.
    • Si ti hantes on puyeu, t' atrapes ses pûs.
  2. onk ki n' est nén ritche, ey adon esse sins valixhance sociåle
  3. onk ki wåde tos les cwårs por lu.
    • Vos n' åroz rén d' ci-la: c' est on puyeu Motî Forir (fråze rifondowe).
  4. onk ki waite les ôtes did hôt.
    • Avoz veu l' pitite puyeuse avou s' novea tchapea Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Rilomêye do mot

[candjî]

Spot des dmorants di Freu (dizo disfondowe les «Peûyeûs»)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C1, C13, C62, S0, S36, R13

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' a des pûs
onk ki n' a waire di çanses