Aller au contenu

påpî

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : papî.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « påp- » ‎(« påpire ») (do tayon-bodje latén « palpebra ») avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
påpî påpîs

påpî omrin

  1. (antomeye) pwel des påpires.
    • Elle a des longs påpîs Motî Forir (fråze rifondowe et rarindjeye).

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • påpî : E1
  • påpîr : FE1 a « cil » (mins scrît « påpîre » et metou femrin)
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
poy ådzeu d' l' ouy