Aller au contenu

rabrouxhe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « raphanus », (avou on ristitchî R) (!!! a-z aveuri) [G100] a "moutarde des champs".

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
rabrouxhe rabrouxhes

rabrouxhe femrin

  1. (plante) sinè, moståde.
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.

Etimolodjeye 2

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « rabrouxhe », el pout stitchî vaici.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
rabrouxhe rabrouxhes

rabrouxhe femrin

  1. måleur.
    • A-t on ene rabrouxhe ou del tristesse,
      Ele vos vént fé ene pitite caresse;
      So l' côp, vos sintoz les tourmints
      Reguiner tertos djus d' vos rins. Henri Forir, L' awoureus manaedje (fråze rifondowe).
    • « Vos savoz », fwait i sol soû d' l' ouxh,
      Riçû, di-st on, ene clapante rabrouxhe ! Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les roies", p.11 (fråze rifondowe).
    • On saye d’ ascoxhî les oirbires
      Ki l’ rabrouxhe a fwait po passer. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Quî sét ?», 1909, p.134 (fråze rifondowe).
    • Les vîs cinsîs, ki l' rabrouxhe n' aveut pus cwité, estént moirts Paul Renson (fråze rifondowe).
    • Nos dvans dmander å Bon Diu di nos rsaetchî foû d' ces rabrouxhes la Jean Bosly (fråze rifondowe).

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike rabrouxhe (discramiaedje) so Wikipedia