sbrotchî

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-

Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
sbrotchî	sibrotchî	esbrotchî

Etimolodjeye

Do viebe « brotchî » avou l’ rafoircixhante betchete « s- » des viebes (sinse di "bén vni foû") u avou l’ betchete « s- » di rsaetchaedje des viebes (sinse di rsaetchî çou ki brotche foû); çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes.

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /zbʀɔ.ˈt͡ʃiː/
• Ricepeures : sbro·tchî

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	sbrotche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	sbrotchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	sbrotchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	sbrotchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	sbrotchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	sbrotchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	sbrotche
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	sbrotchî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

sbrotchî (v. sins coplemint)

1. (v. sins coplemint) vini foû tot d' on côp.
   • Dj' a veyou des biesses do diåle ki sbrotchént d' tere come des molons wôr del viye tchå, pattavå l' payis ! — Jean-François Brackman (fråze rifondowe).
2. (viebe å coplemint) distrure pår.
   • I faleut sbrotchî les halenes des håyes.

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• sbrotchî : S117
• zbrotchî : G208 p. 314

E rfondou walon :

• sbrotchî : R10 ^(lére)

Li mot n’ est nén dins : E170, S0, R13

Ratournaedjes

vini foû tot d' on côp

• Francès : jaillir ^(fr)

distrure pår

• Francès : détruire ^(fr), exterminer ^(fr)

Pårticipe erirece

	singulî	pluriyal
omrin	sbrotchî	sbrotchîs
femrin	sbrotcheye	sbrotcheyes

sbrotchî omrin

1. Pårticipe erirece omrin do viebe "sbrotchî".