Aller au contenu

spritchî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
spritchî sipritchî espritchî

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje tîxhon « sprieʒen » adon racuzinåve avou l' lussimbordjwès « stretzen » et l' almand « spritzen »

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) spritche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) spritchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) spritchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) spritchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) spritchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) spritchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) spritche
pårt. erirece (dj’ a, vos av) spritchî
Ôtes codjowaedjes come waitî

spritchî (v. sins coplemint)

  1. vini foû d’ on lan, tot djåzant d’ on likide, d’ èn aloumire.
    • Mins l’ vî meta on côp d’ fotche inte les coisses do leu-waerou. Li sonk sipritcha et Djan ridivna ome. — Philippe Bauduin (fråze rifondowe).
    • Li bârbî; in’ ome d’âtoû d’ trinte ans, s’pritche in’ saqwè d’ frèh’ so l’ djêve d’on vî moncheû, qui frusih’ èt s’ kitwètch’ so s’ tchèyîre come on diale divins dèl bèneûte êw’Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), I tint s’ Feume à l'’oûy!.
  2. aparexhe totenoncô, metans tot cåzant d’ èn aloumire.
  3. stritchî.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
vini foû d’ on lan po on likide