Aller au contenu

tchaive

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « cavea » (cadje).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

tchaive femrin

  1. gayole di oizires, di cloyes, po tcheryî les poyes, les colons.
    • Vola deus beas colons presses a mete e l' minme tchaive Jean Bury (fråze rifondowe).
    • Et rouf! li pidjon dins l' tchaive avou ls ôtes Louis Marcelle (fråze rifondowe).
    • Po ndaler å saetchaedje å sôr di l' årmêye, end aveut troes u cwate ki poirtént des tchaives ås pidjons. Paul Gilles (fråze rifondowe).
    • I vnént avou troes tchårs, li prumî saetchî pa on tchvå, avou padzeu ene tchaive avou troes poyes Gérard Havelange (fråze rifondowe).
    • C' est ptit; ça ténreut dins ene tchaive Willy Félix (fråze rifondowe).
    • I ramoennéve des poyons dins ene tchaive Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. (noûmot pa stindaedje do sinse) poirtåve cadje po berweter des tchets.
  3. (mot des cinsîs) cadje ås cloyes po berweter les pourceas u les veas.

Parintaedje

[candjî]

tchaivlêye, tchaivlî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
ledjire cadje ås pidjons