vinta

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe * «vinter», avou l’ cawete « -a », li mot avou l' minme tcherpinte egzistéve e vî lingaedje d’ oyi, et s' a riscrît pa forcoridjaedje francès « vantail » e francès d' asteure.

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
vinta vintas

vinta omrin

  1. sistinme po vudî l' aiwe d' ene astantche.
  2. (mot d’ mônî) rîlêye di plantches ou plake di metå ki rtént l' d' on molén, et k' on rleve po mete l' aiwe sol rowe.
    • I fåt lever l' vinta po fé aler l' aiwe sol molén Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Il etrinnéve onk ou l' ôte addé l' vinta k' i levéve po låtchî l' aiwe divant d' bizer bén lon Robert André, dins Del pire di molén al pire d' åté p. 7 (fråze rifondowe).
    • Dji va bodjî l' plake - ki s' lome li vinta -, po mete l' aiwe sol rowe — Odon Dethise (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

  • (sistinme po vudî l' aiwe d' ene astantche) : vaene
  • (plantches ractinèt on bî) : pales

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes[candjî]

sistinme po vudî l' aiwe d' ene astantche
plantches ou plakes ki ractinèt on bî