wimbire
Etimolodjeye
[candjî]Do flamind « windberg » (tiene siconte do vint) (viè 1364).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : wim·bire
Sustantif
[candjî]wimbire femrin
- wå di strin, plantche, schayes metowes å dzeu do hôt-volé (pegnon) d' ene måjhon, djusse dizo l' toet, po l' air èn nén shofler sol gurnî.
- Po cmincî on toet di strin, on fwait l' wimbire; après, on va rapîter sol wimbire avou l' prumire djivêye di strin. — Lucyin Mahin.
- Sol volé, i fjhént on pårmint po mete a scwate; c' esteut on ptit dmey rond: c' esteut l' wimbire. (ramexhné pa J.M. Pierret)
- N' aveut pus nol oujhea sos les plantches di wimbire. — Eli Michel (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « wimbire », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.
