zabea

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

No d’ djin, divnou on cmon no : Zabea (omrin di «Zabele»), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
zabea zabeas

zabea omrin (vî mot)

  1. ploreu(se) d' etermint, ki s' meteut divant l' coirbiyård.
    • «Plorez, zabea, vla l' doû k' eva», k' on djheut å ploreu por lu kimincî ses dislamintaedjes.
    • On sint ki, si totes ces djins la årént des fiziks et serént ene sadju inte Alep et Damasse, gn åreut des moirts a fé anoncî des zabeas Lucyin Mahin.
  2. feme di rén.
    Ene Magrite, ene beguene, on zabea frént danser l' diåle dins on boestea.
  3. grande biesse di feme.
  4. brut, tapaedje.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13, E203, E165, E170

Ratournaedjes[candjî]

ploreu d' etermint
feme di rén
grande biesse di feme
  • Francès : grande niaise