Aller au contenu

taeneu

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di taenresse)
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

taeneu, taenaeuse u taenresse [o.f.n.]

1. li ci (cene) ki s' mestî c' est d' taener des curs.

    • On voet dschinde et monter les bateas a wapeur, li ci d' Måstrecht et l' ci d' Nameur. A l' ôte des costés, on-z î voet les taeneus François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).

2. (imådjreçmint) taenant (ki soye les coisses).

Ratournaedjes

[candjî]
Taeneu