keûhisté
Walon (sistinme Feller)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Bodje « keû », avou l’ cawete « -isté », (avou on ristitchî H po stoper l’ ahiket) po ristoper l' ahiket; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1900)
Prononçaedje[candjî]
- AFE : /køː.hɪs.ˈte/
Sustantif[candjî]
keûhisté omrin
- coeyisté.
- On dièrain côp d’ gorê, lès-omes è sèront maîsses !
Ossu, vola qu’èl keûhisté dèl matinêye,
on-z-ôt wîgnî ’ne saqwè, londjinn’mint, come ine plainte
— Henri Simon, Li mwért di l’ åbe. - El keûhisté di s’ nahe, li campagne èsteût trisse— Louis Lagauche, « Li p’tit hièrdî », Tchant III, Saint Roch, 1926.
- Èl porfonde keûhisté d’ine djoûrnêye di prétimp— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.91 (1929), "Li sondje dè mèstré" (1925).
- Èt vos v’ årîz sintou tote seûle, èl keûhisté
Dèl grande campagne … — Émile Wiket, "Fruzions d' cour".
- On dièrain côp d’ gorê, lès-omes è sèront maîsses !
Ortografeyes[candjî]
- keûhisté : EWik
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- keûhisté : JMor