panî
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « panarium » (coirbeye å pwin).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pa.niː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pa.niː/
- Ricepeures : pa·nî
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| panî | panîs |
panî omrin
- ahesse po tcheryî des ptitès cwantités d’ martchandijhe, k’ on poite avou ene mwin u agritchî a l’ sipale.
- On panî ås pidjons, on panî ås lokes — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- Dispaitche tu di dschinde e fond di m’ cåve, et rimplixh on panî d’ mes crotêyès botayes; tot l’ resse, on s’ endè howe: k’ i plouye, k’ i djale, k’ on neye. — Marcel Hicter, ratournant Horace (fråze rifondowe).
- (no d’ contnou) çou k' i gn a dvins.
- Ns irans code on panî d’ pemes — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe et rarindjeye).
- (mot d’ colebeu) sôre di tchaive po moenner l' colon å constateu.
- Coraedje, valet, coraedje, i betche ! Vola onze eures. Dji croe ki ns ratindrans pus waire. Ass apresté l’ panî ?— Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.18 (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]- froxhî l' panî (d' ene djonne feye) [C13]
Parintaedje
[candjî]- pantêye (pan’têye)
Mots vijhéns
[candjî]- (avou deus manikes, fwait d’ toele, di fi, di cur, evnd.): tchena, cabas, cabasse
- (avou deus pougneyes, fwait d’ schinons): kertin, mande, resse
- (avou on covra): bodet (grand), coret (pitit), baxhôde (pindåve al sipale)
- (avou ene anse et sins covra): manoke
- (ptit panî sovint di strin): banot, coirbeye, coirbiyon, waxhea
- (po les poyes aler ponre): ponete
