picoter

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « piker » avou l’ dobe cawete « -oter » des viebes ou bodje « picot » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje[candjî]

Viebe[candjî]

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) picote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) picotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) picotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) picotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) picotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) picotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) picote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) picoté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

picoter

  1. (v. sins coplemint) piker a ptits côps.
  2. (v. sins coplemint) (mot des cinsîs) passer l' picoteuse so on tcherwaedje.
  3. (v. sins djin) diner ene sintåcion di ptits picaedjes.
    • Ça m' picote ås ouys.

Parintaedje[candjî]

Mots vijhéns[candjî]

Pwaire minimom[candjî]

picter

Ratournaedjes[candjî]

piker a ptits côps
  • Francès : picoter (fr)

Francès[candjî]

Viebe[candjî]

picoter

  1. picoter (mot scrît e francès come e walon, mins k' a des sinses diferins) schôpyî.