Aller au contenu

ritche

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « ritche », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ritche ritches
femrin padrî ritche ritches
femrin padvant ritche ritchès

ritche omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k’ a bråmint des cwårs.
    • Di ç’ tins la, c’ esteut on ritche marchand di stofes.
    • On ptit saetchot d' fritches
      Avou on pô d' moståde u d' picalili;
      Nén dandjî d' esse ritche
      Po fé radmint bombance sins fé des chichis Bob Dechamps (fråze rifondowe et rarindjeye).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz l’ motyince : esse ritche

Contråve

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ritche

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ritche ritches

ritche omrin et femrin

  1. onk k' est ritche.
    • Les ritches, veyoz vs, co pus k’ on n’ pinse,
      Inmèt ç’ djoû cial d’ esse sitrimé. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.76, “Li Vîle Martchande di Nûles” (fråze rifondowe).