Aller au contenu

ritoumer

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ritoumer ertoumer rtoumer

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « toumer », avou l’ betchete « ri- » des viebes

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)tome
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)toumez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)toumans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)toumnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)toumrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)touméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)tome
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)toumé
Ôtes codjowaedjes come alouwer

ritoumer (v. sins coplemint)

  1. toumer on deujhinme côp.
    • Ça rtouméve co on dimegne.
    • Mins l’vilmeûse mètchanceté, qui s’ècråhe di nos plåyes
      S’ènûl’reût-st-èl vapeûr qui montr’eût dès bouyon,
      Et tot r’toumant so l’tére, èle î sèm’reût pés qu’måy
      Li hayîme di l’Amoûr qu’on s’deût inte vrêys Walons.
      — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.170.
  2. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « so ») passer d' èn edroet a èn ôte.
    • Est-ç' a croere ki l' petchî del mere
      Ritome so l' andje do paradis ? Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "rèsponse d'èfant", p.20 (fråze rifondowe).
  3. (viebe å coplemint) ridivni.
    • Mins l’ Ivier ki rtome solitaire,
      El louke filer tot anoyeus
      Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

ritchaire

Parintaedje

[candjî]

ritoumaedje, ritoumêye

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • r(i)toumer : E1

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, Basse Årdene

Ratournaedjes

[candjî]
toumer co on côp
ridivni