Aller au contenu

riyoter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « riy- », bodje A do viebe « rire » avou l’ cawete di codjowaedje « -oter » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)yote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)yotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)yotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)yotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)yotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)yotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)yote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)yoté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

riyoter (viebe å coplemint)

  1. dire des ptitès sacwès po rire.
    • Ci semdi la, Cristine s' aveut vlou amuzer; Elle aveut vnou tote seule al dicåce a Buzet; Et-z î rescontrer on nozé sôdård francès. Il avént riyoté, vos, et bråmint dansé. André Quevrain (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dire totès sacwès po rire