Aller au contenu

seuve

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « sapa ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
seuve seuves

seuve femrin

  1. (botanike) aiwe ki court dins ene plante.
    • Dji rasco l' seuve di beyôle tos ls ans.
    • Li seuve abrotche a foice, nos deus oujheas l’ sintèt
      Mins fé l’ amour so ene brike,
      Al narene des pexhons, divant tot l’ monde … neni. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.150, “Pitit Tâv’lai” (fråze rifondowe).
  2. såjhon ki ciste aiwe la monte dins les åbes, après l' ivier.
    • I n' fåt nén abate al seuve.

Ratourneures

[candjî]
  1. come on tchivroû al seuve

Parintaedje

[candjî]

disseuver

Sinonimeye

[candjî]
aiwe ki court dins ene plante

Omofoneye possibe

[candjî]
  • saive (addj.; ki n' a nén boevou)
  • Saive (viyaedje, hamtea, et no d' plaeces)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
aiwe ki court dins ene plante

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike seuve so Wikipedia