spiyon
Apparence
Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
---|---|---|
spiyon | sipiyon | espiyon |
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « spiyî », avou l’ cawete « -on »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /spi.ˈjɔ̃/
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
spiyon | spiyons |
spiyon omrin
- boket d' ene sacwè k' a stî spiyeye.
- Li veye n’ est por mi k’ on lénçoû,
Si fén, ene distchedje po mes djambes,
Dji m’ dis, dvant les spiyons di m’ coir,
« Li meyeuse båjhe, c’ est l’ cisse del Moirt ! » — BSLW, t.43, p. 121, “Lu mèyeû båhe” (fråze rifondowe). - Mi cour, c' est come ene låsse di soye La k' dji retrôclêye, catchetmint, Des poûssires di bouneur et d' djoye Des spiyons d' båjhaedjes et d' siermints — Émile Wiket (fråze rifondowe).
- Blawètes qui dji v’s apwète, fîr’mint, lès oûys clign’tants,
Come dji v’s apwèt’reû ’ne wåde
Tote ridohante d’ôrèyes èt di spiyons d’diamants,
Là qu’vos d’hoûv’rîz, s’catchant,
Li coûr d’on camaråde !
— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.87.
- Li veye n’ est por mi k’ on lénçoû,