Aller au contenu

tûte

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Bodje bas sacson « tute » (touwea) u bodje mîtrin bas almand « tute » » (coine) u bodje almand « Tüte » (papî k’ a l’ fôme d’ on etonoe, coirnet); racuzinaedje avou l’ neyerlandès « truit » (touwea) (!!! a-z aveuri) ; mot cité dins l’ FEW 13/2 445a.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tûte tûtes

tûte femrin

  1. ahesse po fé boere do laecea ås påpåds spanis.
  2. ahesse des mames po rapåjhter l’ efant tot lyi metant dins s’ boke, et k’ i tete après.
  3. våze avou ene buze.
Parintaedje
[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
ahesse pol påpåd boere si laecea Loukîz a : tûturon
ahesse po teter al vude Loukîz a : suçote
våze avou ene buze

Etimolodjeye 2

[candjî]

Mot-brut , fwait cwand on shofele dins ene coine ; mot cité dins l’ FEW 13/2 444b.

Prononçaedje

[candjî]

Mot-brut

[candjî]
singulî pluriyal
tûte tûtes

tûte omrin

  1. brut ki rexhe d’ on instrumint d’ muzike ki rshonne a ene coine, d’ on clacson.
    • I n’ arestêye nén d’ fé tûte avou s’ clacson.
Parintaedje
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tûte tûtes

tûte omrin

  1. sustantivaedje do mot-brut.
    • Ès clacson fjheut on drole di tûte.