Aller au contenu

tchawete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « tchawe » avou l’ cawete « -ete » d’ eployaedje po les deus sekes.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tchawete tchawetes

tchawete femrin

  1. sôre d' (oujhea) d' nute.
    • Cwand l' tchawete creye so on toet, c' est po on måleur, u ene moirt.
    • I tiréve tot ossu bén so ene målureuse tchawete ki dsu on lapén. René Painblanc (fråze rifondowe).
  2. djinti lomaedje d' ene pitite båshele.
    • Nosse pitite tchawete a-st arivé li 27 d' avri 2010. Jean Cayron.
  3. djin ki cåze bråmint.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
oujhea d' nute
pitite båshele
djin ki djåze bråmint Loukîz a : tchafete