absolucion
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| absolucion | absolucions |
absolucion femrin
- (e l’ eglijhe catolike) pardonaedje des petchîs.
- Finålmint, on-z a dné l’ absolucion a tolmonde e minme tins, a grands côps d’ asperdjesse. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
Dizeutrins mots
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]fr= absolution