aflûtyî
(Redjiblé di aflûtiant)
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.aflûtyî
I. [v.s.c.] aspiter. F. accourir, surgir. II. [v.pr.] moussî ene sadju sins esse veyou, e doûce, sins dmander si on-z a dandjî d' vos. Elle a bén l' tour di s' aflîtchî cwand nd a ene sacwè sol tåve (J. Wisimus). F. s'insinuer, se couler, s'immiscer.
Disfondowes: aflûtchî, aflûtyî, aflûtiyî.
Etimolodjeye: bodje "flût" (mot-brut), betchete a-, cawete -yî.
| aflûtiant, e [addj. & o.f.n.] subtil, ki passe come on vint d' bijhe. Les oujheas sont aflûtiants; les cis ki sont aflûtiants fjhèt leu tour sol tins k' les nawes li carculèt (J. Wisimus). F. vif, vive, leste, expéditif, -ive.
Disfondowes: aflûtchant, aflûtiant, e.
Coinreces payis d' Vervî.