brûlè
Walon (sistinme Feller)[candjî]
Prononçaedje[candjî]
- AFE : /bʀyː.ˈlɛ/
Pårticipe erirece[candjî]
brûlè
- broûlé ; pårticipe erirece do viebe « brûler ».
- En l’an 15 (1815), les Cosaques ont fôrçî m’ papa à d’aler djusqu’à l’ frontière avè chîs tchfaus èyè deûs tchaurs quèrtchis d’ rhum. Quand il a r’passè pa Dinant, i n’ dimeureût pus rén di ses propriètès : tout ît brûlè. — Èl Bourdon, lº 1, 1949, p. 4. — Èl Bourdon, lº 1, 1949, p. 4.
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- brûlè : Bour lº 1 p. 4